|
oddział II
Temat kompleksowy: ZWIERZĘTA NA WSI
Temat dnia: NA WSI
- „Lubię się bawić” – zabawa wybranymi przez dziecko zabawkami – porządkowanie miejsca zabawy.
- „Jakie zwierzę nie pasuje?” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość.
Dziecko wskazuje, który obrazek nie pasuje w prezentowanej serii obrazków przedstawiających zwierzęta np.: kot – pies – chomik – słoń. Dziecko próbuje uzasadnić, dlaczego to zwierzę nie pasuje do pozostałych. w uzasadnieniu pomaga mu osoba dorosła.
- Zabawy i ćwiczenia poranne:
* Kto ma nogi dwie, kto cztery – zabawa na czworakach /dziecko nie chodzi na czworakach, a dłonie układa całe na podłożu/.
* Osoba dorosła: Kurka i kogut po dwie nogi mają i jak my biegają.
* Osoba dorosła: Kto cztery nogi ma porusza się jak koń, krowa i koza.
Zabawę powtarzamy 2-3 razy.
ZAJĘCIA DYDAKTYCZNE
Cele: rozwijanie spostrzegawczości i mowy; wzbogacanie słownictwa o pojęcia: sadzawka, pastwisko: poszerzanie wiedzy o zwierzętach hodowanych na wsi; kształtowanie postawy odpowiedzialności za zwierzęta.
- Powitanie.
Machamy rączkami (powitalne machanie ręką lewą – (nazywanie)/prawą/obiema).
Zwierzęta kochamy i o nie zawsze dbamy (klaskanie w dłonie).
- „Na wsi” – słuchanie wiersza.
Po podwórku chodzą kurki,
Bardzo ostre ich pazurki,
Każda w ziemi czegoś szuka,
Znaleźć ziarnko, to jest sztuka!
Dalej w głębi jest sadzawka,
Wokół niej zielona trawka,
Pędzą po niej oszalałe,
Hałaśliwe gąski białe.
A w zagrodzie małe świnki,
Wesolutkie mają minki,
Wciąż biegają, pochrumkują,
Widać dobrze się tu czują.
Środkiem dumnie sunie krowa,
Na pastwisko iść gotowa,
Bo na wieczór każdy czeka,
Żeby dała dużo mleka.
Jeszcze w stajni stoją konie,
Gospodarze dbają o nie,
Karmią, czyszczą i siodłają,
Leśne ścieżki objeżdżają.
Ale, najważniejszym w tym rejonie,
Nie są krowy ani konie,
Tylko wierny piesek Burek,
władca wiejskich podwórek!
- Rozmowa kierowana na temat wiersza /przykładowe pytania/:
– Kto chodzi po podwórku?
– Czego szukają kurki?
– Kto pędzi po zielonej trawce?
– Jakie zwierzęta są w zagrodzie?
– Co robią, jak się czują?
– Jakie zwierzę chce iść na pastwisko?
– Jakie zwierzę daje mleko?
– O kogo dbają gospodarze w stajni?
– Jak gospodarze dbają o konie?
– Kim jest Burek?
- „Konie i koniki” – zabawa ruchowa z gimnastyką języka.
Na hasło: „duże konie”, dzieci cwałują (cwał boczny). Na hasło: „małe koniki”, dzieci zatrzymują się i kląskają językami. Ćwiczymy pionizację języka – język unosimy do górnego podniebienia i przyklejamy cały – czubek, boki i jego tylną część, następnie język opada za dolne zęby. Ćwiczenie to wymaga szeroko otwartej buzi. /Pionizacja języka potrzebna jest między innymi do prawidłowej artykulacji głosek „sz, ż, cz, dż”, oraz „ r” .
Zabawę powtarzamy 2-3 razy jednorazowo. Zabawę można przeprowadzać w ciągu tygodnia w dowolnym czasie.
- Po co hodujemy zwierzęta? – wypowiedzi i dobieranie w pary. Karta pracy ,,Razem się bawimy” str. 41, cz.3.
PO OBIEDZIE
- Dbam o zęby – wyrabianie nawyku systematycznego, prawidłowego mycia zębów.
- „Parada zwierząt” – zabawa ruchowa – naśladowcza.
Dziecko przybiera nazwę zwierzęcia i przedstawia się: jestem kurą, jestem koniem, jestem …
Osoba dorosła wywołuje zwierzę: zapraszam kurę, zapraszam konia itd. Dziecko – kura, naśladuje grzebanie pazurkami w ziemi. Koń – bieg z głosem: i-ha-ha, i-ha-ha. Krowa – wolny chód z głosem: muu, muu. Kaczka – chód z przechyłem bocznym i głosem: kwa, kwa.
- Które zwierzęta można hodować na wsi? – zabawa dydaktyczna.
Dziecko wskazuje obrazek przedstawiający zwierzę (dzikie, egzotyczne z dużą przewagą ilościową zwierząt hodowlanych – można wykorzystać książeczki z obrazkami zwierząt). Osoba dorosła zadaje dziecku pytanie: Czy to zwierzę można hodować na wsi? – po udzieleniu wypowiedzi należy pobudzić myślenie dziecka zadając pytania: dlaczego to zwierzę hodujemy; jakie mamy korzyści z hodowli; czym, jak należy żywić to zwierzę; w jaki sposób opiekować się nim itp., dlaczego tego zwierzęcia nie można hodować w domu?
Nauczycielki:
Barbara Paszewska
Barbara Nowak
|
|
oddział III
Temat kompleksowy: POWRÓT PTAKÓW
Temat dnia: WITAMY PTAKI
- Zachęcamy do przeczytania dzieciom opowiadania Anny Zabielskiej „Ptasie sprawki” oraz porozmawiania na temat powracających ptaków np. na podstawie zdjęć:
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2019/03/wiosna2.jpg
„Ptasie sprawki” A. Zabielska
Słońce świeciło coraz cieplej, na drzewach pojawiały się zielone pąki i trawka się zazieleniła. Wokoło pachniało wiosennym powietrzem. Na płocie siadły dwa wróble, aby po długiej zimie wygrzewać się w promieniach wiosennego słońca.
Nagle usłyszały jakieś odgłosy, szum skrzydeł i zobaczyły, że na gałązkę usiadły dwa ptaki, a jeden usiadł na dachu domu. Wróble poznały wśród nich bociana, szpaka, jaskółkę i ucieszyły się bardzo, że już wróciły z ciepłych krajów. Lecz jaskółka, szpak i bocian zamiast też się cieszyć, zaczęły robić wróblom wyrzuty za to, że kiedy ich tu nie było nie dopilnowały gospodarstwa i że wszędzie jest wielki nieporządek. A wróble na to:
– No w czym tu nasza wina?
– W czym, w czym, w czym?
Jaskółka na to – pit, pit, pit! – Jak odlatywałyśmy jesienią pełno było zboża w stogach, na polach, a gdzie jest teraz?Pit, pit, pit! – pyta jaskółka.
– Tit, tit, tit! – drzewa były całe w kolorowych listkach, a teraz są puste. Swoim tit, tit, tit muszę budzić listek za listkiem – rzekł szpak.
– Kle, kle, kle! – wszędzie pusto nic nie ma do jedzenia, musimy głodować kle, kle, kle! – powiedział bociek.
A potem wszystkie dodały rozgniewane:
– Ach te wróble to ziółka, widać, że niczego nie pilnowały. Przez zimę wszystko zjadły i zmarnowały?
Wróble na to chórem:
– W czym tu nasza wina? W czym, w czym, w czym? Same byście spróbowały zostać u nas na zimę, kiedy mróz i śnieg, gdy nie ma nic do jedzenia!
Ptaki zaczęły się kłócić i nic nie wiadomo jak długo by to trwało, gdyby nie Ania, która wracała właśnie ze szkoły i usłyszała sprzeczki ptaków.
– Wróble tu niczemu nie są winne – powiedziała.
– Pit, pit, pit! – A gdzie jest zboże? – spytała jaskółka.
– Zboże rolnicy zwieźli do swoich zagród.
– Kle, kle, kle, a co się stało z pięknymi kolorowymi liśćmi?
– Liście spadły z drzew, gdy tylko zima do nas przyszła. Więc już dłużej się nie kłóćcie i zawrzyjcie zgodę, a ja i moi koledzy nakarmimy was i pomożemy zbudować gniazda. Szpakowi dzieci zrobiły budkę z drewna i przybiły do drzewa. Bocianowi uzbierały gałązek i siana, a on uwił gniazdo na dachu. Jaskółce przyniosły mokrego piasku, z którego ulepiła sobie gniazdko pod dachem. Od tego czasu ptaki się już nie kłóciły, zapanowała zgoda, a dookoła rozlegał się wesoły śpiew szczęśliwych ptaków. W zbudowanych gniazdkach samiczki wysiadywały jaja.
Rozmowa na temat opowiadania:
– Jakie ptaki przyleciały do nas z ciepłych krajów?
– Co powiedziały ptaki?
– Kto pomógł skłóconym ptakom?
– Czy dzieci dobrze postąpiły?
- Zachęcamy do wykonania pracy przestrzennej „Powrót Bociana”.
Na czystym arkuszu A4 dziecko odrysowuje swoje dłonie w taki sposób by stykały się kciukami na środku arkusza a pozostałe palce były oddalone pod kątem 90 stopni(mogą być lekko rozchylone). Dziecko wycina swoje dłonie nie rozcinając ich. Po wycięciu składa i jedną strona przykleja do innego arkusza A4, tworzy z kciuka szyję i głowę bociana dorysowując dziób oraz dorysowuje nogi od tylnej strony. Życzymy miłej zabawy.
- Propozycja ćwiczeń oddechowych „Dmuchamy na piórka” z wykorzystaniem piórek (lekkich materiałów w zastępstwie)
- Dla chętnych dzieci proponujemy wykonanie kart pracy: Wydawnictwa edukacyjnego: „Podręcznikarnia”
- „Razem poznajemy Świat” – pięciolatek, cz.3, str.32
- „Razem bawimy się” – czterolatek , cz.3, str.34
- Zachęcamy również w ciągu tego tygodnia do zabaw i ćwiczeń ruchowych z wykorzystaniem przyborów znajdujących się w domu, według inwencji twórczej w rodziców.
Nauczycielki:
Bogusława Mikoś
Dorota Łabędź
|
